Polska Rola Herbowa

Nova Heroldia

Żmija

Blazon

W niebieskim, żmija złota w słup, skręcona w ósemkę z ogonem w lewo, w towarzystwie dwóch złotych krzyży kawalerskich złożonych w lewym i prawym górnym narożniku. Klejnot: na zawoju w barwach niebiesko złotych pięć piór niebieskich obłożonych podpierającymi je pięcioma złotymi kłosami żyta. Labry niebieskie podbite złotem.

Genealogia

Z przekazu rodzinnego wynika że przodkowie rodziny Żmija od wieków żyli w górach wśród lasów, którymi się opiekowali. Jak podaje tradycja od ich nazwiska nazwana jest Góra Żmijowa, która ma wysokości 583 m n.p.m. i należy administracyjnie do Suchej Beskidzkiej oraz Tarnawy Dolnej. Przodkowie, na zboczu tej góry wycieli las i osiedlili się tam przed 1653 rokiem. Dokumentów klasztornych z roku 1653 i 1659, wspominają że Jan Żmija z Tarnawy dostarczył worek żyta oraz worek owsa z tym, iż owies był zepsuty. Do dnia dzisiejszego istnieje tam Osada Żmije, która jest zamieszkała w 90% przez rodziny o nazwisku Żmija. Dokumenty metrykalne, będące w posiadam rodziny to różne akta między innymi dotyczące osób w tym mówiące o tymże : Łukasz Żmija, żeni się z Rozalią Łasak i rodzi się im 23.06.1802 roku syn Antoni, który żeni się z Anielą Kadela z tego związku 26.6.1822 roku przychodzi na świat Antoni. Tenże Antoni w 1867 roku żeni się w Tarnawie z Wiktorią Matuszczyk i buduje na jej działce dom, który stoi do dzisiaj. Z tą chwilą nasz ród przenosi się z Góry Żmijowa do centrum Tarnawy. Z małżeństwa tego rodzi się 13.4.1867 r. Franciszek, który zmarł 21.11.1920 roku na chorobę Holta. Drugim synem Antoniego był Jan urodzony 13.4.1869 roku zm.1.12.1945 r. w Straconce. Trzeci syn Michał ur.28.1872 r. zm.23.3.1873 roku Córka Rozalia ur.14.6.1874 roku wyszła za mąż za Franciszka Matuszczyka zm.30.8.1934 roku. Dziadek Żmija Franciszek pozostał na gospodarce, a jego brat Jan zgodnie z tradycją rodzinną został leśniczym, podobnie jego synowie i wnukowie, a córki nauczycielkami. Dziadek Franciszek żeni się z Ludwiką Kotlarczyk. Ze związku tego przychodzą na świat dzieci: Józef urodzony 14.3.1895 roku, Jan urodzony 28.3.1898 roku, Szczepan urodzony 25.11.1908 roku, Władysława urodzony 11.8.1911 roku. Z drugiego małżeństwa z Marią Kopacz miał synów: Czesława urodzony 24.6.1915 roku, zmarły 27.1.1980 roku oraz Stanisław urodzony 31.3.1917 roku a zmarł tragicznie dnia 28.10.1961 roku. Michał urodzony 19.8.1920 roku, zmarły dnia 18.11.2004 roku, Stanisław w 1945 roku, żeni się z Anną Walaszek urodzoną dnia 13.3.1923 rok z którego to związku przychodzi na świat czworo dzieci: Jadwiga urodzona dnia 2.4.1946 roku w Rudnie zmarła dnia 8.3.2010 w Bytomiu, dalej Kazimierz urodzony dnia 3.4.1948 roku w Rudnie, Janusz urodzony dnia 6.9.1949 roku w Rudnie, Barbara 27.11.1952 roku w Rudzińcu. Janusz żeni się z Renatą Srokowską urodzoną dnia 13.11.1953 roku w Krakowie, mają dwóch synów: Jakuba urodzonego dnia 10.4.1976 roku w Krakowie, Dariusza urodzonego dnia 19.6.1978 roku również w Krakowie. Kazimierz, fundator herbu urodzony w 1948 roku zawiera związek małżeński w 1980 roku z Renatą Zdeb, urodzoną dnia 15.3.1955 r. w Miechowie. Kontynuatorem rodu jest ich syn Patryk Żmija urodzony dnia 29.1.1986 roku w Sosnowcu.

Legenda herbowa

Brak danych

Fundacja

Fundacji znaku rodowego rodziny Żmija dokonano dnia 02 grudnia Roku Pańskiego 2011 na wniosek pana Kazimierza Żmiji z Sosnowca. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji rodzinnej. Niniejszym potwierdza się że dnia 02 grudnia Roku Pańskiego 2011 herb własny rodziny Żmija został zarejestrowany pod numerem 021211 w roli herbowej Nova Heroldia i podany do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie jego wizerunku w herbarzu tejże roli herbowej. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego obok fundatora są wszyscy jego potomkowie w linii męskiej i żeńskiej jeśli będzie się posługiwało nazwiskiem Żmija lub innym nazwiskiem z członem Żmija. Fundator herbu rozszerza uprawnienia na wszystkich krewnych pochodzących od Antoniego Zmija urodzonego dnia 23.06.1802 roku w Tarnawie. W przypadku wygaśnięcia linii męskiej prawo używania herbu przechodzi na najstarszego potomka w linii żeńskiej i może być stosowane tak długo, jak będzie w użyciu nazwisko Żmija.

Autor

Brak danych