Według rodzinnej legendy, przodkowie fundatora brali udział w łowach i polowaniach. Dlatego też poroże jelenia z krzyżem pomiędzy, symbolizuje patronat myśliwych św. Huberta. Pnie drzew symbolizują profesję przodka – zbiory i spławianie drewna wzdłuż rzek. Również zastosowanie ustawionych pomiędzy drzewami toporów nawiązuje do zajęć przodków i ich zwyczajów Rodzina zachowała legendę według której, przodek, spacerując po lesie, miał zwyczaj opukiwania drzew za pomocą siekiery. Stukanie siekierą w pień drzewa powodowało powstawanie specyficznych dzwięków, które rozchodziły się echem, podobnych do naprzemiennego „BIM-BAM”, stąd nazwa przezwiska „BIMBA”, od której przyjęto nazwisko Bimba. Także kolorystyka obrana w konstrukcji herbu, posiada dla rodziny swoje znaczenie. Czerwony kolor przedstawia: Chrystusa, pasję, miłość, odwagę i moc. Złoty kolor reprezentuje: słońce, swiatło, mądrość, dojrzałość. Kolor srebrny to: odniesienie do księżyca i wody, czystości duszy.
