Polska Rola Herbowa

Nova Heroldia

Fornalski herbu Orlica odmienna

Orlica odmienna

Blazon

Tarcza dwudzielna w słup czerwono srebrna, w 1 orzeł srebrny w koronie złotej, w 2 złota litera V obramowana czarną obwódką .Labry w barwach czerwono-srebrnych. Klejnot trzy srebrne strusie pióra.

Genealogia

Marcin Fornalski vel Fornelski vel Formalski (ur. 1749), syn Mikołaja i Anny z Dębowskich, prawdopodobnie były uczestnik Konfederacji Barskiej, wraz z żoną Agnieszką z Szałajskich doczekał się m.in. syna Franciszka (3.12.1781 Partyń k. Łęgu parafii Jurków; zm. 2.01.1863 Nietulisko Duże parafii Kunów). Franciszek Fornalski, sierżant 4. Pułku Jazdy Wojsk Księstwa Warszawskiego, Kawaler Orderów Legii Honorowej, Virtuti Militari i Św. Heleny (potwierdzenie szlachectwa w 1816 i 1822 r. przez Sądy Pokoju w Olkuszu i Radomiu), wraz z pierwszą żoną Julianną z Konaszewskich (zm. 1813) doczekał się dwóch synów: Franciszka Kacpra (ur. 1806 Pilica; zm. 1850 Kunów) i Józefa (ur. 1811 Poznań; zm. 1894 Kunów). Z drugą żoną, Heleną z Łapniewskich (ślub 1816), dzieci nie posiadał. Pod koniec życia mieszkał w Nietulisku.

Franciszek Kacper Fornalski był początkowo podoficerem, a następnie oficerem Wojska Polskiego w powstaniu listopadowym. Był absolwentem Korpusu Kadetów w Kaliszu i Szkoły Podchorążych w Warszawie. Służył w 23. Pułku Piechoty Liniowej, był adiutantem gen. Piotra hrabiego Szembeka w 2. Pułku Strzelców. W roku 1834 w Kunowie ożenił się z Marianną Czerwińską (ur. 1811 Kunów; zm. 1871 Kunów), córką Władysława- burmistrza kunowskiego- i Marianny ze Strąkiewiczów. Doczekali się pięciu córek: Marianny Apolonii Dzierzgowskiej (ur. 1835 Kunów), Agaty Józefy Wieruszewskiej (ur. 1837 Kunów), Heleny Julianny Mazan (ur. 1837 Kunów), Józefy Cieleckiej (ur. 1840 Kunów) i Eleonory Emilii Kłosińskiej (ur. 1848 Kunów). Mieszkali w Kunowie. Nie doczekali się dorosłych synów. Ich jedyny męski potomek, Kazimierz Władysław Fornalski, zmarł w dzieciństwie.

Józef Fornalski, również żołnierz powstania listopadowego w 23. Pułku Piechoty, był rachmistrzem Zakładu Fabrycznego w Nietulisku, Hutmistrzem i urzędnikiem Górnictwa Rządowego i Zakładów Żelaznych w Starachowicach. Ożenił się z Józefą Braun (ur. 1816; zm. 1875 Nietulisko), córką Andrzeja (1780-1860)- urzędnika i finansisty pochodzącego ze Lwowa, i Katarzyny z Lenartowiczów herbu Pobóg. Ich dziećmi byli: Stanisław (ur. 1835 Starachowice; zg. 1863 Grochowiska), Julianna Kazimiera Marianna Czerwińska (ur. 1838 Starachowice; zm. 1878 Kunów), Franciszek (ur. 1840 Parszów; zm. 1895 Nietulisko), Marianna Antonina Stokarska (ur. 1842 Starachowice, z drugiego męża Drabikowska), Florentyna Marianna Nowakowska (ur. 1844 Starachowice), Józef Wacław Kazimierz (ur. 1847 Parszów; zm. 1893 Kunów) i Walentyna Sobieraj (ur. 1857 Nietulisko). Józef Fornalski po śmierci swego ojca zamieszkał na ojcowiźnie w Nietulisku. W roku 1889 sprzedał majątek i przeniósł się do Kunowa, gdzie zmarł 5 lat później.

Franciszek Fornalski (1840-1895) ożenił się w 1865 w Kunowie z Agnieszką Pakułą (ur. 1836 Nietulisko), córką Piotra i Antoniny z Dziułków. Najprawdopodobniej nie doczekali się dorosłych dzieci. Ich jedyni synowie, Szymon i Ernest, zmarli w dzieciństwie.

Józef Wacław Kazimierz Fornalski, artysta-rzeźbiarz kunowski, ożenił się w Kunowie w 1867 z Walerią Stawińską (ur. 1848 Kunów; zm. 1909 Kunów), córką Antoniego i Marianny ze Strąkiewiczów. Doczekali się dzieci: Edmunda (ur. 1867 Kunów; zm. 1908 Kunów), Wincentyny Bojarczak (ur. 1869 Kunów; zm. 1909 Kunów), Marianny Katarzyny Pytlakowskiej (ur. 1874 Kunów; zm. 1949 Kunów), Józefa (ur. 1876 Kunów) i Julii Magdaleny Odembskiej (ur. 1880 Kunów). Edmund Fornalski, znany rzeźbiarz warszawski i kunowski, z żoną Scholastyką z Siedlickich z Warszawy (1866-1908) doczekał się trzech córek (Maria Fornalska, Janina Gradowska 1899-1975 i Józefa Mardusińska ur. 1897) i syna Mariana Edmunda (ur. 1894 Kunów; zm. 1976 Warszawa). Marian Edmund, żołnierz Legionów J. Piłsudskiego i uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, z żoną Stanisławą z Włodarskich doczekał się dwóch córek: Haliny Kubalskiej (ur. 1925 Białystok) oraz Ireny Niemyskiej (ur. 1927 Białystok; zm. 2007). Józef Fornalski (ur. 1876; zg. na froncie I wojny światowej) z żoną Rozalią z Dąbrowskich doczekuje się dwóch synów: bezdzietnego Józefa (ur. 1908 Kunów) i Bolesława (ur. 1910 Kunów; zm. 1995 Lubliniec) oraz córki Zofii Lisowskiej. Bolesław Fornalski z żoną Marianną z Pilińskich z Julianowa doczekuje się dwóch córek: Hanny i Julity. Obecnie wszyscy męscy potomkowie Józefa Wacława Kazimierza Fornalskiego (1847-1893) wymarli.

Stanisław Fornalski (1835-1863), najstarszy syn Józefa i Józefy, zginął w trakcie Bitwy pod Grochowiskami koło Pińczowa podczas powstania styczniowego. Przed powstaniem ożenił się z Julianną Olesińską (ur. 1836), córką Antoniego Oleksińskiego i Magdaleny z Borkowskich. Doczekali się jedynego syna Lucjana (ur. 1861 Nosów parafii Waśniów zm. 1921 Narożniki parafii Sienno). Wdowa Julianna Fornalska wyszła ponownie za mąż za Michała Rusinowicza. Lucjan Fornalski ożenił się w Siennie w 1886 z Józefą Rusinowicz (ur. 1868 Wygoda parafii Sienno; zm. 1919 Narożniki), córką tegoż samego Michała Rusinowicza i jego pierwszej żony Marianny z Pytlakowskich. W 1889 roku Lucjan Fornalski otrzymał swoją część pieniędzy ze sprzedaży majątku dziadka Józefa Fornalskiego z Nietuliska. Za tę kwotę oraz udziały w fabryce porcelany w Ćmielowie Lucjan zakupił od księcia Druckiego-Lubeckiego Narożniki – niewielki folwark koło Osówki i Zapusty parafii Sienno. Dziećmi Lucjana i Józefy byli: Antonina Strawa (ur. 1888 Osówka; zm. 1925 Iłża), Jan (ur. 1890 Narożniki; zm. 1967 Ostrowiec Św.), bezdzietny Stanisław (ur. 1893 Narożniki; zm. 1952 Narożniki), Marianna Feliksa Kiełbasa (ur. 1895 Narożniki; zm. 1960 Aleksandrów), Helena Broda (ur. 1903 Narożniki; zm. 1967 Narożniki), Natalia Giermasińska (ur. 1908 Narożniki; zm. 1988 Tarłów) i bezdzietny Aleksander (ur. 1911 Narożniki; zm. 1973 Narożniki). Aleksander był ostatnim mieszkańcem Narożników.

Jan Fornalski odsprzedał Narożniki rodzeństwu, ożenił się w Tarłowie w 1914 z Walerią Skórzyńską (ur. 1889 Julianów parafii Tarłów; zm. 1940 Julianów), córką Franciszka i Marianny z Pietrusińskich. Zamieszkali w Julianowie. Ich dziećmi byli: Józef (ur. 1916 Julianów; zm. 1991 Julianów), Natalia Brajer (ur. 1919 Julianów; zm. 1941 Tarłów), Stanisław (ur. 1922 Julianów; zm. 2009 Ostrowiec Św.) i Jan (ur. 1926 Julianów; zm. 1998 Ostrowiec Św.). Męscy potomkowie tych trzech braci żyją do dnia dzisiejszego w Ostrowcu, Lublinie, Warszawie i Radomsku. 

Legenda herbowa

Brak danych

Fundacja

Brak danych

Autor

Brak danych