Nazwisko „SĘDZIAK” pochodzi prawdopodobnie od słów „sądzić”, „sędzić” lub staropolskiego imienia „SĘDZIEJ” (wymienionego w Bulli Gnieźnieńskiej z 1136r.). W lokalnej biskupiańskiej gwarze wymawiano je, „szyndziej”, „szynda”. Stąd od początku prowadzenia ksiąg metrykalnych w parafii krobskiej w 1635 r. występują wpisy nazwisk „SENCZAK”, „SZYNDZIK”, „SZYNDA”, „ŻYNDZIK”.
Linia genealogiczna rodu SĘDZIAK zamieszkującego od dawnych czasów ziemię krobską w powiecie Gostyń w Wielkopolsce, sięga płowy wieku XVII i jest wyprowadzona od niejakiego Alberta Szyndy z Żychlewa k/Krobi wymienionego pod datą 1676 roku jako „emeto”, co wg ówczesnego słownictwa łacińskiego oznaczało właściciela jednego „łana” ziemi uprawnej. Jego kolejni potomkowie w linii prostej „po mieczu” to Błażej – emeto, Wojciech – półślednik, Jakub – operario ex advocatia, Chryzostom gospodarz, wszyscy z Żychlewa, Jan z Rębowa i Marcin z Siedlca – gospodarze, Andrzej – górnik w Westfalii, mieszkał w Krobii (wszystkie żony wymienionych pochodziły również z Biskupizny). Andrzej SĘDZIAK ur w 4.11.1880 r. miał pięciu synów i cztery córki. Najstarszy syn Stanisław był kontrolerem jakości w fabryce obuwia w Poznaniu, miał czterech synów Bogdana fundatora herbu, Jerzego, Andrzeja i Wiktora.
