Polska Rola Herbowa

Nova Heroldia

Igielnicki

Blazon

W czarnej tarczy złoty krzyż, ponad jego ramionami po jednej złotej igle z każdej strony skierowanej skośnie ostrzem do spojenia, pod ramionami krzyża po jednym złotym listku koniczyny trójlistnej z pałąkiem ku dołowi. Klejnot czarny krzyż ze złotymi igłami złożonymi na ramionach bocznych, lekko skośnie ku dołowi, z ostrzami do środka, złote listki koniczyny ustawione w słup na pionowej belce krzyża, pałąkami ku dołowi. Labry w barwach czarno-złotych.

Genealogia

Najstarsze istniejące przekazy na temat osób o nazwisku Horn, a będące w bezpośrednim związku z rodziną fundatora, odnoszą się do niejakiego Gustawa Jana Karola Horna, urodzonego dnia 25 sierpnia roku Pańskiego 1870, syna murarza Karola Horna i Marji Wróblewskiej. Kontynuatorem rodu oraz fundatorem herbu własnego Horn, jest Stefan Jan Horn oraz jego synowie, Sebastian i Marcin.

Ojcem fundatora herbu własnego Igielnicki, Henryka Igielnickiego, jest Augustyn Igielnicki z Inowrocławia, urodzony w 1930 roku jako syn Ambrożego urodzonego 01.02.1900 roku i Justyny Igielnickiej z domu Presińskiej pochodzącej z miasta Poznania. Jan Igielnicki, ojciec Ambrożego Igielnickiego, urodzony w 1881 roku był synem Henryka Igielnickiego urodzonego prawdopodobnie około 1840, dzierżawcy lub właściciela folwarku w Ruchocicach, przekazanego dla niejakiego Matauschka, wymienianego pod datą 1869 roku w aktach majątku Ruchocice.

Legenda herbowa

Brak danych

Fundacja

Fundacji herbu własnego Igielnicki dokonano poprzez obranie tego znaku w roku 1995. W roli herbowej Pierwszej Powszechnej Otwartej Księdze Herbowej Nova Heroldia dokonano rejestracji w sierpniu 2007 roku pod numerem 140807. Uprawnieni do używania tego znaku rodowego są wszyscy męscy potomkowie pochodzący bezpośrednio od fundatora herbu, Henryka Igielnickiego.

Autor

Brak danych